dinsdag 29 maart 2011

Obrunie kokoo (rode blanke) met gele vlekken...

Ben een paar dagen behoorlijk ziek geweest, dus lekker uitslapen was het eerste punt op mijn 'to do list' voor vandaag.
Beetje jammer dat sommige mensen het daar niet mee eens waren. Het leven in Ghana begint over het algemeen vroeg, dus met lekker uitslapen bedoel ik tot hooguit half acht, acht uur.
Zal mijn verhaal bij het begin beginnen.

Je kan hier niet zomaar water uit de kraan of uit de put drinken. Nou kan je flessen water kopen, maar dat gaat je een fortuin kosten en niet te denken aan al die lege flessen die je dan weg moet gooien. In Moon&Star guesthouse drinken we dus water uit zakjes. Vierkante zakjes die gevuld zijn met ongeveer een halve liter water. Het drinken uit die zakjes vergt enige oefening en nog steeds vergeet ik wel eens aan welke kant het gaatje ook al weer zat en dan was ik mijn gezicht ipv dat ik water drink...
Maar goed die zakjes kopen we in bulk, een grotere zak gevuld met 30 zakjes. Sinds enige tijd stopt de 'waterauto' die de winkels in het dorp ook voorziet van die grotere zakken ook bij ons voor de deur. Erg makkelijk, het scheelt een hoop gesleep en is bovendien goedkoper. Maar vandaag stopten ze om half zeven voor onze deur en stonden ze onder mijn raam Sister Pat, Sister Pat te roepen..

Uitslapen was er dus niet bij. Enige tijd later zat ik achter op ons terras na mijn ontbijt een bakje koffie te nuttigen. Daarna wilde ik naar het dorp wandelen, het was namelijk marktdag. Hoor ik een hoop geroep en hard geklop op de voordeur. Ik redelijk geïrriteerd naar de voordeur, wat een lawaai weer terwijl ik mijn koffie nog niet eens binnen heb.

Het lawaai werd geproduceerd door een lerares van de senior highschool en 2 leerlingen. Ze wilden dat ik wat fotokopieën zou maken voor ze. Waarop ik antwoord dat we stroom hebben middels een generator en dat ik die alleen 's avonds aanzet. Waarop de lerares een verhaal begint dat ze dat niet wist, maar zeker begrijpt en dat ze er spijt van heeft dat ze het gisteravond niet heeft langsgebracht. Het zijn namelijk de examenvragen voor het examen dat binnen een uur zou moeten beginnen.. Waarop ik zeg: "Ok maar geef me een uurtje, want onze printer heeft wel eens de neiging om niet echt mee te werken."

Dus in plaats van rustig naar de markt te wandelen moest de printer uit de doos, generator aan en niks niet eerst rustig mijn bakkie koffie opdrinken(Ja soms heb ik het héél zwaar...)
Ik moest 15 kopieën maken, voor en achterkant. De eerste 5 gingen goed en toen was, zoals ik al vreesde de zwarte inkt op. Dab maar verder op kleur en hopen dat het wat werd. Dat ging bij de volgende 5 kopieën prima, maar toen kwam nummer 11. En ja hoor de kleuren cartridge ook leeg.. Nou heb ik een navulsetje, buisjes met inkt en injectienaalden om het in de cartridge te spuiten. Zwart was op, dit wist ik, maar de kleureninkt had ik nog. Normaal gesproken vul ik dit niet zelf na, dit soort klusjes vindt Atta, onze medewerker, veel te leuk. Maar goed die was ook op school. Latex handschoenen aan en Pat was klaar voor de operatie inkt vullen. Nou zitten er 3 gaatjes in zo'n cartridge en in elk gaatje moet een andere kleur inkt. Ik kon niet echt goed zien of ik de juiste kleuren in het juiste gaatje deed, maar ja bedacht ik me wat maakt het uit als ik die examenvragen maar uitgeprint krijg. Ik wist ook dat je maar 2ml inkt per kleur mocht vullen. Bij rood en blauw ging het prima. Bij geel daarentegen... De titel van dit verhaal moet ergens vandaan komen.
Bleek dat geel waarschijnlijk nog compleet vol zat en toen ik het wilde vullen volgde er een grote sproei. Dus alles onder, inclusief ikzelf de blanke, die ze hier vanwege mijn bruine kleur rood noemen.

Het goede nieuws was wel dat ik de markt nog op tijd bereikt heb en vooral de studenten van klas 3 konden hun examen op tijd maken!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten